The big short

Το Μεγάλο Σορτάρισμα
The Big Short


Aμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Άνταμ Μακ Κέι με τους: Στιβ Καρέλ,Κρίστιαν ΜπέιλΜπραντ ΠιτΡάιαν Γκόσλινγκ

Το επίκαιρο φιλμ «Το Μεγάλο Σορτάρισμα – The Big Short» βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Μάικλ Λιούις που αποκάλυψε με μπόλικο χιούμορ την ιστορία πίσω από την μεγάλη κτηματομεσιτική φούσκα που έσκασε το 2008.
Η κινηματογραφική μεταφορά του έγινε από τον 47χρονο Adam Mc Kay και πρωταγωνιστεί ένα πρωτοκλασάτο χολιγουντιανό καστ με επικεφαλής τους Κρίστιαν Μπέιλ, Μπραντ πιτ, Στιβ Καρέλ και Ράιαν Γκόσλινγκ.
«Το Mεγάλο Sορτάρισμα» θεωρείται μία από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς. Η ταινία έχει ήδη καταφέρει να μαζέψει 4 υποψηφιότητες για τις φετινές Χρυσές Σφαίρες και είναι πολύ πιθανό να εξασφαλίσει υποψηφιότητες και για Όσκαρ.
Σύμφωνα με το στόρι, τέσσερις outsiders μικροεπενδυτές (ένας αθυρόστομος αναλυτής, ένας αντικοινωνικός γιατρός με ταλέντο στα μακροοικονομικά, δυο πιτσιρικάδες μικροεπενδυτές που έστησαν επενδυτικό κεφάλαιο στο γκαράζ του σπιτιού τους κι ένας τραπεζίτης που απλά αξιοποίησε προς ίδιον όφελος μια πληροφορία), διαπιστώνουν αυτό που οι τράπεζες, τα ΜΜΕ και η αμερικανική κυβέρνηση αρνούνταν να δουν, δηλαδή… την επικείμενη κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας. Έτσι, ποντάρουν μεγάλα ποσά στην χρεοκοπία του κτηματομεσιτικού θαύματος, έχοντας ολόκληρο το αμερικανικό οικονομικό λόμπι εναντίον τους.
Το βιβλίο «Το Μεγάλο Σορτάρισμα» κυκλοφορεί και σε ελληνική μετάφραση, από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Δείτε το trailer της ταινίας:

Το χρήμα και η διαδρομή του


MUSSELS, COINS AND POSTING LINES - THE CULTURAL HISTORY OF MONEY

Έτος παραγωγής: (2002)



Παρακολουθούμε την ιστορία του χρήματος, από τα πρώτα νομίσματα έως τις σύγχρονες χρηματαγορές του Λονδίνου.

Δείτε το Ντοκυματέρ: 


Ο Νόμος της Αγοράς (La Loi du Marché - 2015)

Ο Νόμος της Αγοράς (La Loi du Marché - 2015)
Έτος: 2015 | Xώρα: Γαλλία | Διάρκεια: 93 λεπτά | Σκηνοθεσία: Stéphane Brizé | Σενάριο: Stéphane Brizé, Olivier Gorce | Παίζουν: Vincent Lindon, Karine de Mirbeck, Matthieu Schaller.
Ο Τιερί (Βενσάν Λεντόν), είναι ένας απολυμένος εργάτης, ο οποίος προσπαθεί να επιβιώσει στην σκληρή εργατική τάξη της Γαλλίας έχοντας παράλληλα να συντηρήσει και την οικογένειά του. Όμως αυτό που συναντά σε όλα τα σεμινάρια στα οποία συμμετέχει αλλά και στις προσπάθειές του να ξεκινήσει δουλειές από το μηδέν, είναι η εκμηδένισή του ως ανθρώπινου όντος από το ίδιο το σύστημα.
Η ταινία «Ο Νόμος της Αγοράς» (La Loi du Marché - 2015) του Στέφαν Μπριζέ, είναι μία συγκλονιστική ακτινογραφία μιας κοινωνίας παραδομένης σε γραφειοκρατικούς, απάνθρωπους θεσμούς και ρυθμούς. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο συναντάμε τον σπουδαίο Βενσάν Λιντόν, ο οποίος μας χαρίζει μία από τις καλύτερες αντρικές ερμηνείες της τρέχουσας κινηματογραφικής σεζόν. Εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι πέρα από τον Λιντόν, οι περισσότεροι συμμετέχοντες στην ταινία, είναι ερασιτέχνες ηθοποιοί.
«Όλες οι ταινίες μου πραγματεύονται τη σχέση του ανθρώπου με το κοινωνικό του περίγυρο. Με τον «Νόμο της Αγοράς» θέλησα να καταπιαστώ με τη βιαιότητα του εργοδοτικού συστήματος σε σχέση με το ανθρωπινό στοιχείο που παρατηρείται σε εκείνους που βιώνουν την εργασιακή ανασφάλεια. Έγραψα το σενάριο με τον Olivier Gorce, τον οποίο ήξερα μεν αλλά δεν είχαμε συνεργαστεί ποτέ έως τώρα. Η ανάλυσή του και η οπτική του για την κοινωνία και τα πολιτικά θέματα είναι πολύ διαυγής. Ήταν ο ιδανικός συνεργάτης για την ταινία αυτή.» - Στέφαν Μπριζέ
πηγή : tvxs.gr

Being there (1979)

Being there/ Να είστε εκεί κύριε Τσανς (1979)
Σκηνοθεσία: Χαλ Άσπμυ
Παίζουν: Πίτερ Σέλερς, Σίρλευ Μακ Λέιν, Μέλβιν Ντάγκλας

Την έννοια των οικονομικών κύκλων μπορούμε να διακρίνουμε στη  κωμωδία "Να είστε εκεί κύριε Τσανς" με πρωταγωνιστή τον εκπληκτικό  Πίτερ Σέλερς!

«Ο Νικολάϊ Κοντράτιεφ (1892-1938)  Ρώσος οικονοµολόγος, από τους σηµαντικότερους της περιόδου του Μεσοπολέµου αναγνώρισε τέσσερεις διακριτές φάσεις οι οποίες ακολουθούν η µία την άλλη.Τις περίοδους αυτές ονόμασε µε γλαφυρό τρόπο ως (οικονοµικές) “εποχές”:

άνοιξη (πληθωριστική αύξηση),
καλοκαίρι (στασιµοπληθωρισµός, µικρή ύφεση),
φθινόπωρο (αντιπληθωριστική αύξηση, κορύφωση) και τέλος
χειµώνας (µεγάλη ύφεση)».

Υπόθεση ταινίας: Έπειτα από τον θάνατο του εργοδότη του, ο Τσάνς, ένας κηπουρός που έχει μυαλό μικρού παιδιού,  αφελής και αγαθός, μένει χωρίς δουλειά και χωρίς σπίτι και αναγκάζεται να αντιμετωπίσει για πρώτη φορά στη ζωή του την κοινωνία. Ένα μικροατύχημα και μία παρεξήγηση με το όνομα και το επάγγελμα του, τον φέρνουν στην οικία ενός από τους ισχυρότερους άντρες των ΗΠΑ και η χάρη του φτάνει μέχρι τον πρόεδρο της χώρας. 

Σε μία χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας ζητείται η γνώμη του Τσανς για την οικονομική πολιτική ανάπτυξης που πρέπει να ακολουθήσει ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Ο Τσάνς (χωρίς να έχει καταλάβει το αντικείμενο της συζήτησης) ισχυρίζεται ότι: "Εφόσον οι ρίζες δεν έχουν κοπεί, όλα βαίνουν και θα βαίνουν καλώς στο κήπο...την άνοιξη θα έρθει η άνθηση!".

Τα λόγια αυτά του "κυρίου Τσανς" αποτέλεσαν αντικείμενο σάτιρας προς το πρόσωπο του Ben Bernanke, προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, αφού η ομοιότητα των δηλώσεων του είναι εκπληκτική: "Πιστεύω ότι, αυτά τα πράσινα βλαστάρια αρχίζουν να ξεφυτρώνουν σε διάφορες αγορές και επιστρέφει η εμπιστοσύνη, θα ενεργοποιηθεί η θετική δυναμική και θα επαναφέρει την οικονομία μας. Ναι, βλέπω πράσινα βλαστάρια!"

Δείτε μια χαρακτηριστική σκηνή:

dot.com bubble documentary

Κατά τη δεκαετία του 1990 η βιομηχανία υπολογιστών στις ΗΠΑ αποφάσισε να εστιάσει την προσοχή της στο λογισμικό (software) των υπολογιστών, που ήταν ένα προϊόν με μεγάλα περιθώρια κέρδους συγκριτικά με το hardware. Πολλές μικρές νεοσύστατες εταιρείες λογισμικού ξεπήδησαν κατά την περίοδο αυτή προσελκύοντας το ενδιαφέρον εταιρειών επιχειρηματικού κεφαλαίου (venture capitalists), που ενδιαφέρθηκαν για την χρηματοδότηση των νέων εταιρειών και την εισαγωγή τους στο χρηματιστήριο.
Οι μετοχές εταιρειών, όπως η Amazon και η Yahoo μπορούσαν να ενισχυθούν κατά 10 φορές μέσα σε ένα χρόνο στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και η γοητεία των μετοχών internet για τους επενδυτές φαινόταν να μην έχει τέλος. Ο αριθμός των χρηστών του internet διπλασιαζόταν κάθε χρόνο εκείνη την περίοδο, αλλά η βιομηχανία ήταν τόσο ανταγωνιστική που οι επενδυτές δεν επικεντρώνονταν στους μεγάλους κινδύνους που αντιμετώπιζαν οι μικρές επιχειρήσεις σε αυτό το ασταθές περιβάλλον. Αυτή η περίοδος χαρακτηρίστηκε από ακραίες αποτιμήσεις των επιχειρήσεων internet οι οποίες δεν αντικατόπτριζαν την πραγματική αξία των εταιρειών αυτών. Δεν μπορούσαν όλες οι εταιρείες να επιτύχουν, και όλα τα προηγούμενα πρότυπα αποτίμησης θεωρούνταν άνευ ουσίας.
Οι επενδυτές συνειδητοποίησαν πως το όνειρο των «dot-com» εταιρειών αποτελεί μια κλασσική κερδοσκοπική «φούσκα» και έως το 2001 αυτή η «φούσκα» συρρικνώθηκε με πλήρη ταχύτητα. Την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου του 2002 ο δείκτης NASDAQ Composite έφτασε σε νέο χαμηλό στις 1.108,49 μονάδες. Εκείνη την περίοδο περίπου 8,5 τρισεκατομμύρια σβήστηκαν από την αξία των εταιρειών του αμερικανικού χρηματιστηρίου, ποσό που ξεπερνά το ετήσιο εισόδημα κάθε χώρας στον κόσμο, εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δείτε το σχετικό ντοκυματέρ του Discovery Channel:

πηγή: http://www.capital.gr

The end of poverty?

Ο γνωστός ηθοποιός Μάρτιν Σιν κάνει την αφήγηση και εξηγεί πώς η σημερινή χρηματοπιστωτική κρίση πηγάζει από πρακτικές και πολιτικές πολλών αιώνων: το 20% του πληθυσμού του πλανήτη εκμεταλλεύεται το 80% όλων των φυσικών πόρων. Για να διατηρηθεί αυτή η αναλογία πρέπει όλο και περισσότεροι άνθρωποι να παραμένουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Το ντοκιμαντέρ περνάει από τις παραγκουπόλεις της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής και περιλαμβάνει συνεντεύξεις με νομπελίστες οικονομολόγους (Amartya Sen, Joseph Stiglitz), διάσημους συγγραφείς (π.χ. Eric Toussaint, John Perkins), κοινωνιολόγους, ιστορικούς, ηγέτες κοινωνικών κινημάτων από την Βραζιλία, τη Βενεζουέλα, την Κένυα και την Τανζανία.
Μπορούμε να εξαλείψουμε τη φτώχεια με το παρόν οικονομικό σύστημα; Ξανασκέψου, απαντάει το ντοκιμαντέρ. Το “The end of Poverty?” του Philippe Diaz προβλήθηκε στο φεστιβάλ των Κανών το 2008 και σε περισσότερα από 25 διεθνή φεστιβάλ παγκοσμίως.
[Πηγή: www.doctv.gr]
Δείτε το trailer:




Dutch tulip mania documentary ( Η κρίση της Τουλίπας)

Τουλιπομανία

Η κρίση της τουλίπας εκδηλώθηκε στην Ολλανδία τον 17ο αιώνα. Η τιμή του βολβού της τουλίπας ανέβηκε στα ύψη, για να καταρρεύσει παρασύροντας μαζί της πολλές περιουσίες. Οι τουλίπες εισήχθησαν στην Ευρώπη από την Τουρκία γύρω στο 1550 και σύντομα αναδείχθηκαν σε δημοφιλές, αν και ακριβό, λουλούδι. Η ζήτηση για τουλίπες διαφόρων χρωμάτων ξεπέρασε την προσφορά και οι τιμές των βολβών σπάνιων ποικιλιών εκτινάχθηκαν στα ύψη.
Ως το 1610 ένας και μοναδικός βολβός κάποιας νέας ποικιλίας τουλίπας (υπάρχουν 160 ποικιλίες) ήταν αρκετός για να προικίσει μια νύφη. Βολβοί λέγεται ότι ανταλλάχθηκαν με άμαξες, ακόμη και με μια ολόκληρη ανθηρή ζυθοποιία. Η μανία κορυφώθηκε στην Ολλανδία το διάστημα 1633-1637. Ως τότε το χρηματιστήριο του Αμστερνταμ, που είχε ιδρυθεί στις αρχές του αιώνα και ήταν το πρώτο στην Ευρώπη, συγκέντρωνε σοβαρούς επενδυτές. Δεν άργησε όμως να γίνει ο χώρος στον οποίο σημειώθηκε η πρώτη μεγάλη έκρηξη κερδοσκοπίας στην ιστορία. Πριν από το 1633 το εμπόριο τουλίπας ήταν ένας τομέας για καλλιεργητές και ειδικούς, αλλά η σταθερή αύξηση των τιμών των βολβών παρακίνησε πολλές οικογένειες της μεσαίας και της εργατικής τάξης να κερδοσκοπήσουν στην αγορά αυτή.

Σπίτια, κτήματα και επιχειρήσεις πουλήθηκαν ή υποθηκεύτηκαν προκειμένου οι ιδιοκτήτες τους να εξοικονομήσουν χρήματα για να αγοράσουν βολβούς οι οποίοι μπορούσαν εύκολα να καλλιεργηθούν και να προσφέρουν ακόμη περισσότερους πολύτιμους βολβούς. Οι βολβοί αγοράζονταν και πωλούνταν αμέσως σε ακριβότερη τιμή, ξανά και ξανά, χωρίς καν να έχουν ξεμυτίσει από το χώμα. Το χρηματιστήριο του Αμστερνταμ δημιούργησε ειδικούς χώρους για την αγοραπωλησία τουλίπας και σύντομα το μιμήθηκαν και άλλες ολλανδικές πόλεις. Ολοι συμμετείχαν στην τουλιπομανία: καλλιτέχνες, αγρότες, ευγενείς, υπηρέτες και καπνοδοχοκαθαριστές. Το 1636 ένας βολβός τουλίπας κόστιζε ως και 4.600 φιορίνια, ενώ ένα πρόβατο μόλις 10 φιορίνια.

Το αναπόφευκτο κραχ σημειώθηκε τον Φεβρουάριο του 1637, όταν εκφράστηκαν οι πρώτες αμφιβολίες για το αν η τιμή των βολβών θα συνέχιζε να αυξάνεται. Σχεδόν εν μια νυκτί η τιμή τους κατέρρευσε, γιατί ξαφνικά όλοι ήθελαν να πουλήσουν και κανείς να αγοράσει. Πολλές ολλανδικές οικογένειες καταστράφηκαν και η οικονομία της χώρας εισήλθε σε περίοδο ύφεσης.

Δείτε ένα ντοκυματέρ σχετικά με τη κρίση της τουλίπας:


CINDERELLA MAN (2005)

Αμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Ρον Χάουαρντ με τους: Ράσελ Κρόου, Ρενέ Ζελβέγκερ, Πολ Τζιαμάτι, Κρέιγκ Μπίρκο


Ο Αμερικάνος πυγμάχος Jimmy Braddock (Russell Crowe) βλέπει την καριέρα του να τερματίζεται όταν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα σπάει το δεξί του χέρι. Αποφασισμένος να συνεχίσει να προσφέρει στην γυναίκα του (Renee Zellweger) και στα 3 παιδιά του μια σχετικά άνετη ζωή, αναλαμβάνει οποιαδήποτε δουλειά του προσφέρεται: από χαμάλης στις αποβάθρες μέχρι οικοδόμος. Εν έτη όμως 1929, το οικονομικό κραχ πρόκειται να αλλάξει την αμερικανική κοινωνία για πάντα. Ο Braddock βλέποντας την οικογένειά του να ζει κάτω από συνθήκες εξαθλίωσης, παίρνει την απόφαση να συνεχίσει την πυγμαχική του καριέρα με τη βοήθεια του παλιού του μάνατζερ (Paul Giamatti). Είναι όμως ήδη αρκετά μεγάλος σε ηλικία, έχει χρόνια να προπονηθεί και το ήδη τραυματισμένο του χέρι μπορεί να επιδεινωθεί ανά πάσα στιγμή.
Καλύτερη στιγμή της ταινίας όπως και του Russell Crowe είναι η σκηνή που ο Braddock πιάνει πάτο και αναγκάζεται να παραμερίσει την αξιοπρέπειά του και να κάνει έρανο από τους φίλους και συναδέλφους του, προκειμένου να φροντίσει την οικογένειά του. Σκηνή που μπορεί να φτάνει στα όρια του μελοδράματος αλλά πετυχαίνει απόλυτα το στόχο της, αφού οι θεατές τάσσονται στο πλευρό του κεντρικού ήρωα και θέλουν να τον δουν να θριαμβεύει. Όπως επιθυμούσε και οι αμερικανική κοινωνία του οικονομικού κραχ, που για αυτούς ο Braddock αντιπροσώπευε το αμερικάνικο όνειρο και την ζωντανή απόδειξη του ότι η δύναμη του πνεύματος και της ψυχής μπορεί να θριαμβεύσει παρόλες τις αντιξοότητες. Όπως  είπε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης Ron Howard στην συνέντευξη τύπου στο φεστιβάλ της Βενετίας, στόχος του ήταν να υπενθυμίσει στους αμερικάνους συμπολίτες του τις δύσκολες στιγμές που περνούν σήμερα καθώς επίσης και ότι παλαιότερα η Αμερική βρισκόταν σε κρίση αλλά κατάφερε να την ξεπεράσει.

Χαρακτηριστική σκηνή: fighting for milk...

Χαρακτηριστική σκηνή: Ο έρανος του Braddock
 πηγή:cinemanews.gr

Deux Jours, Une Nuit

Δυο Ημέρες, Μια Νύχτα
Deux Jours, Une Nuit


Γαλλοβελγική ταινία, σκηνοθεσία Ζαν-Πιέρ και Λικ Νταρντέν με τους: Μάριον Κοτιγιάρ, Φαμπρίτσιο Ρονγκιόνε, Κατρίν Σαλέ

 Η Σάντρα (Μαριόν Κοτιγιάρ - Marion Cotillard), είναι μία νεαρή σύζυγος και μητέρα, η οποία εργάζεται σ' ένα εργοστάσιο φωτοβολταϊκών σε μία μικρή πόλη του Βελγίου. Κατά την απουσία της σε αναρρωτική άδεια, το αφεντικό της συνειδητοποιεί ότι μπορεί να καλύψει τη βάρδια της με μικρές υπερωρίες και χρηματικά μπόνους.

Καλεί λοιπόν τους συναδέλφους της Σάντρας και τους ανακοινώνει την απόφαση του. Η μοίρα πλέον της νεαρής κοπέλας βρίσκεται στα χέρια των δεκαέξι (16) εργατών - συναδέλφων της. Αυτοί είναι οι οποίοι πλέον καλούνται να αποφασίσουν αν θα αρνηθούν τα μπόνους τους για να κρατήσει τη δουλειά της η Σάντρα.

  Ο σκηνοθέτης της ταινίας ,Ζαν-Πιέρ Νταρντέν αναφέρει χαρακτηριστικά:  «Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς, να παρουσιάσουμε έναν άνθρωπο, που περιθωριοποιήθηκε γιατί θεωρήθηκε αδύναμος. Η ταινία εξυμνεί το «μη αποδοτικό» χαρακτήρα, που βρίσκει τη δύναμη και το θάρρος να παλέψει μαζί με τον άνθρωπο του. Το γενικό πλαίσιο της ταινίας είναι η εμμονή με την αποδοτικότητα και ο βίαιος ανταγωνισμός μεταξύ συνεργατών, όχι μόνο στο Βέλγιο αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.»

Δείτε το trailer:



 πηγή: tvxs.gr

Overdose: The Next Financial Crisis

Overdose: The Next Financial Crisis

 A DEVELL/BORGS Documentary

 Ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ που καταγράφει την εξέλιξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης στις ΗΠΑ από το 2001 με την κρίση DOT.com έως τη κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος το 2008 και τη μετάδοση των κρίσεων  αυτών Παγκοσμίως μέχρι τις μέρες μας. Το ντοκιμαντέρ ασκεί έντονη κριτική στις λανθασμένες όπως αποδεικνύεται οικονομικές πολιτικές των Κυβερνήσεων στις ΗΠΑ , αλλά και την υιοθέτηση αντίστοιχων μέτρων (κεφαλαιοποίηση των τραπεζών) από τους Ευρωπαίους Ηγέτες. Έμπειροι αναλυτές εξηγούν, με απλό τρόπο και χωρίς πολύπλοκους οικονομικούς όρους, τα αίτια των κρίσεων  και τις πιθανές συνέπειες αυτών στις μελλοντικές γενεές.
Δείτε παρακάτω μέσω youtube το Ντοκιμαντέρ (με Αγγλικούς υπότιτλους)